صفـــای زنــدگــیــم آیه هـای قرآنت           بیـا به ما بـركـت ده به بـركت نـانت

تویی كه كعبه به دور سر تو میگردد           رســول آینه ها! هستی ام به قربانت

كسی كه عطر گدایت برمشامش خورد           چنان اُویس قرن می شود پـریشانت

تویی كه مـاه بود مُـهـر جانماز شبت           تویی كه حضرت حیدر شده مسلمانت

شبی بیا و مرا زائـــــــر حریمت كن           چرا كه عطر خدا میـوزد ز ایوانت

اگر كه خاك كف پای توست ارض وسما           بهشت شاخه یاسی است كنج گلدانت

تویی كه درحرم چشم هات معلوم است           كه خاك پای علی بوده است سلمانت

بـیـا و آتش جـان مـرا گـلـسـتــان كـن

بیا به حق حـسـیـنـت مرا مسلمان كـن

همیشه سفره لطفت به عـالمی وا بـود           حـرای خـانـه تو جـانـماز زهرا بود

تویی كه وقت نماز جماعتت هر شب           همیشه درصف اول یقین مسیحا بود

مرا به خاك درت نوكری ست اربابی           چرا كه خاك درت كوه طور موسی بود

همیشه دور و بر خـــانــــه بهشتی تو           یكی دو تا نه،هزاران فرشته پیدا بود

كسی كه از در این خانه رهگذر میشد           ندیده روی تو را بـدتر از زلیخا بود

در آن حـــوالـــی گرم حجاز هـم تنها           دل تو بود كه هـمـواره مثل دریا بود

كسیكه پشت سرت حامی رسالت بود           نوشته اند كه تـنـها عـــلـــی اعلا بود

علی كنار تو بود و تو هم كنار عـلی

و حق جدا نشود یک دم از مدارعلی

تو از نخست برایم پــیـــامـــبر بودی           در آسمان خــــدا برترین قـمر بودی

تكامل همه ادیان به دست های تو بود           چرا كه پیش خدا بهترین بشر بـودی

پیمبران همه هم رأی بوده اند این كه           تـو از تـمـامی آنها رســول تر بودی

ندیده ام كه كسی هـــم تـراز تـو باشد           تو از ولادتـت آقا ز خـلـق سر بودی

پیمبـــــریِ تو از اولش مشخص بود           امین مردم و هـمـواره مـعـتـبـر بودی

پـیـمـبـران همه شاگرد مكتبت هستند

و عالمی همه مـدیــون زینبت هستند

قــرار بود چـهـل روز در حـرا باشد           و از تمامی خـلــق خــــدا جـدا باشد

قــرار بــود كه او باشـد و خــدا باشد           خدا مـعـلم و شـاگرد، مصطفی باشد

كـسـی اجــازه ندارد به این حریم آید           به غیر یك نفر آن هم كه مرتضی باشد

خدا به غیر نبی معتـكف نمی خواهد           مـقـام هر كسی این نیست با خدا باشد

همان كه كل بشر ریزه خوارخادم اوست           هـمـان كه خاك درش مُهـر انبیا باشد

همان كه فاطمه اش افتخار قرآن است           كسی ندیده، چنین دخـتـری كجا باشد

تمام حاجت این عبد رو سیاه این است           چنین شبی حــرم مشـهد الرضا باشد

بــرات نــوكــریش را ابالـحـسن بدهد           كـبـوترانه شب جمعه كــــــربلا باشد

بیا و عـیـدی من را بده به چـشـم ترم

بگـیـر دست مرا و به كـربـلا بـبــرم